Даъват ба риояи оромӣ дар минтақаҳои зилзилаи ахир, фавти се кӯдак дар сохтмоне дар Душанбе, болоравии нархи гӯштдар Тоҷикистон, пешвозгирии пурдабдабаи Эмомалӣ Раҳмон. ва интиқоли Зубайдуллоҳи Розиқ аз шифохона ба маҳбас.